Zorgverlening Weert  thumbnail

Zorgverlening Weert

Published May 06, 22
7 min read

Zorgverlening op maat

Zorgverlening is het geven van zorg en/of de levering van voorzieningen, en alles wat met het proces van zorgverlening te maken heeft. Onder de eerste lijn  wordt de basisgezondheidszorg verstaan die buiten de muren van een ziekenhuis aan een zorgbehoevende verstrekt wordt. Het betreft dus de zorgen verschaft door een huisarts, verpleegkundige, kinesist, tandarts,... Bij Thuisverpleging Temse kan je terecht voor verzorging en verpleging thuis: o.a. : hulp bij douchen, opstaan uit bed en eten. Of verzorging van een wond, stomazorg en injecties geven,  hulp bij de administratie, leren om het huishouden zelf te doen of samen werken aan meer sociale contacten, Andere zorgverleners bieden bijvoorbeeld ook schoonmaken, opruimen, koken en de was doen.

Zorgverlening Stekene



-- De diverse mogelijkheden voor zelfmanagement en online interventies op internet, bijvoorbeeld op het gebied van depressie of angst. f. Wat vind je van onze zorgverlening?. Patiëntveiligheid Patiënten moeten er van kunnen uitgaan dat de zorg veilig is. Daarom zijn of worden er in de hele gezondheidszorg veiligheidsprogramma’s in gang gezet om het aantal vermijdbare fouten terug te dringen.

-- De uitvoering van lopende programma’s wordt in de gaten gehouden. -- De Inspectie voor de Gezondheidszorg (IGZ) moet goed toezicht kunnen houden en handhaven. -- Er moeten normen voor veilige zorg worden ontwikkeld en vastgesteld. Ook in de eerstelijnszorg zijn beroepsgroepen bezig met programma’s, procedures en protocollen. Waar zorgverleners samenwerken heeft veiligheid extra aandacht nodig, zoals bij overdracht van patiënten(gegevens) (Zorgverlening Sint-Gillis-Waas).

Uit onderzoek blijkt ook dat het met de patiëntveiligheid in de eerste lijn redelijk is gesteld, maar het kan wel beter. De LHV heeft een Handreiking patiëntveiligheid gemaakt (zie bijlage 3). En er is een breed driejarig eerstelijnsprogramma gestart rond een aantal te verbeteren punten (zie 7. 4.6). 1. 6 Het wettelijk toezichtkader op zorg Zorg is kostbaar en er gaat veel geld in om (Thuisverpleging Puurs).

Het toezicht is in handen van de NZa, ook wel markt­ meester in de zorg genoemd. De NZa houdt toezicht op het gedrag van alle zorgverleners en zorgverzekeraars op de curatieve en langdurige zorgmarkt en kijkt of zij de wet naleven. Dat gebeurt samen met de sector. De belangen van de consument staan centraal.

De NZa stelt beleidsregels, budgetten en tarieven vast voor dat deel van de zorg dat is gereguleerd en stelt condities voor marktwerking vast ten behoeve van gehele of gedeeltelijke liberalisering. Een recente maatregel is de invoering van integrale bekostiging voor ketenzorg. Zie hoofdstuk 6. Enkele andere te verwachten maatregelen en trends zijn: -- Gelijktijdig vrijgeven van prijzen van eerstelijns verloskundige zorg en kraamzorg.

-- Ontwikkeling van criteria voor transparantie van het zorgaanbod en de kwaliteit ervan. Die voor consumenten zijn inmid­ dels klaar. Die voor zorgverzekeraars waren er al. Er komt nu nog een richtsnoer voor zorgverleners, waarin staat welke informatie zij minimaal moeten verstrekken. Dit richtsnoer heeft ook betrekking op vergelijkingssites van zorgverleners (Zorgverlening Temse).

Zorgverlening Stekene



Waar dat niet het geval is, staat het naleven van wet- en regelgeving meer centraal (een zwaarder regime). 19 Nederlandse Mededingingsautoriteit (NMa) De NMa houdt toezicht op de zorg op basis van de Mededingingswet. Deze wet beoogt concurrentiebeperkingen op te heffen. Het toezicht vindt achteraf plaats, dus zorgverleners zijn in eerste instantie zelf verantwoordelijk voor hun acties op het gebied van mededinging.

In de richt­ snoeren staat duidelijk omschreven welke afspraken zijn toegestaan en welke afspraken de onderlinge concurrentie beperken en in principe verboden zijn. Samenwerking en concurrentie kunnen op gespannen voet met elkaar staan. De NMa staat positief tegenover samenwerking in de zorgsector als ondernemingen daardoor in staat zijn om efficiën­ ter te werken, meer te innoveren en beter te concurreren, waarbij het voordeel de consument ten goede moet komen.

In hoofdstuk 4 van de richtsnoeren wordt aan de hand van een aantal concrete voorbeelden aangegeven welke grenzen de Mededingingswet stelt aan samenwerking. Palliatieve zorg Sint-Gillis-Waas. Palliatieve zorg Sint-Gillis-Waas. In 2010-2011 is de zorg een van de speerpunten van de NMa in samenwerking met de NZa. Dat heeft al geleid tot onderzoeken naar de onderhandelingsrelatie tussen zorgverleners en zorgverzekeraars en het consulteren van het veld over de samenwerking binnen zorggroepen.

De Richt­ snoeren geven het kader aan waarbinnen zorgaanbieders samenwerkingsafspraken mogen maken. Inspectie voor de Gezondheidszorg (IGZ) De IGZ is gericht op de effectieve handhaving van de kwaliteit van zorg, preventie en medische producten - Zorgverlening Windham. De inspectie adviseert de overheid en adviseert en stimuleert zorgaanbieders om verantwoorde zorg te leveren. De basis daarvoor is onder andere de Kwaliteitswet zorginstellingen en de Wet Beroepen Individuele Gezondheidszorg (Wet BIG) (Thuisverpleging Weert).

De IGZ houdt onder meer toezicht op patiëntveiligheid, medicatieveiligheid en het goed toepassen van ICT in de zorg. Het College Bescherming Persoonsgegevens (CBP) doet dat laatste ook, maar zij richt zich met name op de bescher­ ming van de privacy. De IGZ richt zich vooral op het voorkomen van risico’s voor de veiligheid van de patiënt.





20 2 (Zorgverlening Elversele). Vormen van samenwerking in de eerste lijn Dit hoofdstuk geeft antwoorden op de vragen: -- Welke samenwerkingsvormen zijn gangbaar binnen de eerste lijn? -- Welke vormen zijn geschikt voor het probleem waar we aan willen werken? -- Wat komt er kijken bij de verschillende vormen? -- Willen we wijkgericht of aandoeninggericht werken? Of kiezen we voor samenwerken vanwege (organisatorische) faciliteiten? Inleiding Dit hoofdstuk belicht een aantal vormen van multidisciplinaire samenwerking die in de eerste lijn gangbaar zijn.

Zorgverlening Meerdonk

Zie de Verder lezen-suggesties. Het NIVEL hanteert in een recent onderzoek een andere indeling, namelijk wijk-, aandoening- of organisatiegerichte samenwerking - Zorgverlening Lokeren. Dit biedt zorgverleners die zich oriënteren op samenwerken weer een ander perspectief. Ook deze driedeling lichten we nader toe. Voor de duidelijkheid: in de praktijk komen al deze vormen ook in combinatie met elkaar voor.

Dr. A.H.J. van de Rijdt – van de Ven, LVG, Utrecht, 2002 (en het daarbij behorende stappenplan uit 2005). -- Handboek van Zorggroep naar ketenzorg. Jan Erik de Wildt, Natasja Baroch en Lex Maas, Gouda, 2009. 21 2. 1 Samenwerken op basis van afstemmingsafspraken Afstemmingsafspraken kunnen van pas komen bij meer dan incidentele contacten tussen zorgverleners. Zorgverlening Sint-Niklaas.

Of bij veelvoorkomende problematiek en/of situaties waar het werk van verschillende zorgverleners elkaar raakt. Bilaterale afspraken tussen twee disciplines zijn doorgaans het makkelijkst te realiseren - Zorgverlening Windham. Multidisciplinaire afspraken kunnen echter ook wenselijk zijn. Als de betrokken disciplines het belang ervan inzien, zijn ook deze afspraken goed te maken. Ambitie weten wie wat doet en (niet) kan, elkaar beter weten te vinden voor antwoorden op patiëntvragen, uniformering in werkwijze, heldere verwijsprocedures en terugrapportageafspraken Structuur een tijdelijke werkgroep: -- met alle betrokken zorgverleners, met een van hen of (tijdelijk) bv.

Zo’n (kleine) werkgroep kan in principe zonder voorzitter Kenmerken in principe kortdurend, met grote slaagkans (partners kennen elkaar doorgaans al, delen hetzelfde doel); een juridische vorm is niet nodig Hulpmiddelen inventarisatie van wat goed gaat en wat beter kan; in kaart brengen van wat men de ideale situatie vindt; uitgaan van een model of goed voorbeeld; een plan van aanpak (wie wat waar waarom wanneer en hoe); (tussentijdse) evaluatie van de gemaakte afspraken Valkuilen niet ieder betrokken die er toe doet; onvolledige of te onduidelijke afspraken, waar­ door de werkbaarheid beperkt is; onenigheid over de aard van de afspraken waardoor het ontwikkelproces te lang duurt en mensen afhaken; onvoldoende bewaking van het nakomen van de gemaakte afspraken Voortgangsbewaking deze bestaat uit een vinger aan de pols per bijeenkomst: gaan we in de richting die we beogen, liggen we op schema, wat kunnen we leren van deze bijeenkomst en als de afspraken geïmplementeerd zijn: werken (we ook met) de afspraken en onderhouden we ze? Voorbeelden -- afspraken rond eerstelijns-ggz tussen huisarts, (poh-ggz), eerstelijnspsycholoog en maatschappelijk werk -- afspraken over informatie-uitwisseling tussen huisarts en fysiotherapeut -- multidisciplinaire aanpak van leefstijl en bewegen in de eerste lijn -- samenwerking huisarts, poh-ouderenzorg en specialist ouderengeneeskunde -- samenwerking huisartsen en wijkverpleging op HOED-niveau -- afspraken op basis van LESA’s (zie hoofdstuk 7) -- farmacotherapie overleg (FTO) tussen huisartsen en apothekers -- afspraken verloskunde - kraamzorg 22 2 (Zorgverlening Waasmunster).

Ambitie verschillende partijen organiseren de zorg zodanig dat ze tot een beter antwoord komen op vragen en behoeften van patiëntgroepen/burgers Structuur een stuurgroep bestaande uit de betrokken partijen, inclusief patiënten(vertegenwoordiging), een regisseur, eventueel aparte regiegroepen, secreta­ riaat, eventueel adviseur Kenmerken het gaat om een groepsprestatie (de verschillende deskundigheden zijn nodig voor realisatie doel); de partners blijven zelfstandig of vormen een nieuwe organisatie; betrokkenheid patiënten(organisaties); betrokkenheid andere stakeholders zoals zorgverzekeraar en gemeente(n); een gezamenlijk budget; ‘gesloten beurzen’ waar het gaat om de organisatiegebonden veranderingen; de partners passen interne werkwij­ zen/organisatie aan; het ’schakelen van de ketenonderdelen’ wordt ondersteund door ICT; er zijn duidelijke afspraken en procedures Hulpmiddelen een beeld van de gewenste zorg en de noodzakelijke verbeteringen; m (Wat is een transmurale zorg?).

Kies voor zorgverlening van Thuisverpleging Bornem (Klein Brabant)

Stap 1 tot 4

Stap 1: U belt 03 369 27 14. Stap 2: We maken een afspraak en bepalen een tijdstip wanneer het u past. We proberen dit uur zo goed mogelijk te respecteren. Telefonisch proberen we al na te gaan wat u eventueel nodig heeft van medisch materiaal. Stap 3: Een vaste verpleegkundige komt bij u langs en voert de nodige zorgen uit. Stap 4: We spreken een vast tijdstip af voor de volgende dagen.

Latest Posts

Stoma Hals

Published Dec 05, 24
7 min read

Thuishulp Engels

Published Nov 16, 23
2 min read

Thuisbegeleiding Antwerpen

Published Nov 10, 23
7 min read